Saturday 19 December 2009

salvala pastore salvati!


Cando, senza mi narrer mancu adios,
Podia creer de mi lassare mai?
E cando l’happo custu meritadu,
Si no est ca propriu t’happo amadu?
Si t’happo postu affettu e giustu amore
Lu nerzat s’abba, su entu, sa iddia,
Su sonnu, sas fadigas, su suore,
Su piantu, sos suspiros, s’agonia;
Si so istadu o no bonu pastore
Naralu tue nessi, anzone mia…
Ah! narami ue t’agatas, prenda amada
Chi eo deppo esser mortu, e tue salvada.

(Maria Carta , S'Anzone, da un testo di Pisurzi (o Pesutzu) Pedru -talvolta italianizzato in Pesuccio Pietro-, poeta logudorese del secolo XVIII )


No comments:

Post a Comment

. . . . .. . . . . . . . . . . . ... .. ...